Czy jest gra w Mafię? Jak w nią grać? Jakie są jej zasady? Jak można ją urozmaicić? Na te wszystkie pytania odpowiada ten wpis. A zabawa jest gwarantowana na wiele godzin.

Oto więc kompletna instrukcja jak grać w grę towarzyską mafia. Jedną z najbardziej popularnych zabaw dla grupy.

Wprowadzenie do gry mafia – tło i klimat

Grę najlepiej przeprowadzić wieczorem. Przygotować pomieszczenie, żeby budować klimat, który pomoże uczestnikom jeszcze mocniej wczuć się w to co się niedługo wydarzy w sennym do tego pory miasteczku Palermo.

Warto jeszcze wspomnieć, że gra powstała w 1986 na Wydziale Psychologii Uniwersytetu Moskiewskiego. Najpierw grali w nią studenci, ale gra szybko zdobyła popularność i wyszła, najpierw poza mury uniwersytetu, a później poza Rosję. Twórcą gry jest Dmitrij Dawidow

A co się wydarzy?

Przy świecach i nieco zaciemnionym świetle, każdy z uczestników wcieli się w rolę z pozoru zwykłego obywatela. Jednak miasteczko jest trawione przez problem, który właśnie zaczyna wychodzić na powierzchnię. Po raz pierwszy jednak jest szansa, żeby coś zmienić

Cel gry w mafię

Mieszkańcy będą musieli rozwiązać zagadkę – kto jest członkiem mafii i próbuje przejąć kontrolę nad miasteczkiem. Zadaniem mafii jest przejąć kontrolę nad miastem, eliminując po kolei innych uczestników, aż nie uzyskają większości w radzie miejskiej.

Podejrzenie może paść na każdego: na uśmiechniętego piekarza, czy weterynarkę z pobliskiego gabinetu. Nikt nie może być niczego pewnym i nikt nie może nikomu ufać. Czasem nawet baczny obserwator może ponieść porażkę.

Zobacz więc jak wciągnąć grupę w tę arcyciekawą zabawę.

Fabuła gry

Tego fragmentu można użyć, żeby wprowadzić uczestników w fabułę i klimat gry w mafię:

W niewielkim włoskim miasteczku Palermo właśnie wybrano nową Radę Miasta – to wy jesteście właśnie nową Radą. Oprócz codziennych zadań jakie Was czekają, musicie stawić czoła jednej wielkiej groźbie. W radzie, oprócz zwykłych obywateli, zasiadają również członkowie mafii. Ich celem jest przejąć władzę nad miasteczkiem. Wiemy, że członków mafii jest tylko i aż 3 w Radzie. Musicie ich powstrzymać, zanim będzie za późno.

Mafia gra towarzyska – zasady

• Jest jeden prowadzący, który jednocześnie jest narratorem i sędzią – tzw. mistrzem gry.

• W grze najlepiej, żeby uczestniczyło 7 – 13 graczy. Jeśli jest więcej – najlepiej zrobić dwie osobne grupy, jeśli jest mniej, to lepiej nie grać.

• Ważne jest również, żeby dobrze rozłożyć liczbę osób z mafii w czasie gry:

•    6-7 graczy – 2 osoby w Mafii,
•    8-10 graczy – 3 osoby w Mafii,
•    11-13 graczy – 4 osoby w Mafii,
•    14-16 graczy – 5 osób w Mafii.

• Wszyscy uczestnicy siedzą w kręgu, można to zrobić więc nawet przy ognisku, na dywanie, czy siedząc na krzesłach. Można uformować również podkowę. Dobrze jednak, żeby każdy gracz siedział przy stole (choć nie jest to wymagane).

• Przed każdym uczestnikiem pali się świeczka. Symbolizuje ona jego życie – gdy gracz zostanie wyeliminowany – świeczka zostaje zgaszona. Pomaga to zorientować się, kto jeszcze bierze udział w danej rundzie.

• W czasie fazy nocy nikt nie może się odezwać.

Przygotowania do gry w mafię

Co musisz zrobić, żeby się przygotować do gry?

Miejsce – przystosuj je i zrób klimat. W zależności od tego jakie masz możliwości

Rekwizyty – np. klepsydra, która będzie odmierzała czas do zakończenia dnia i potrzebę prędkiego podjęcia decyzji

Karty z rolam, tak żeby każdy uczestnik mógł wylosować, jaka jest jego rola. Na rewersie karty można wydrukować uproszczone zasady zabawy, żeby każdy uczestnik miał stały dostęp do tych informacji

Pistolet na kapiszony (lub podobny) – nada większej dramaturgii całej zabawie. Oczywiście należy go stosować w grupie, która nie wystraszy się lub nie wczuje zbyt mocno w całość

Tabliczki z włoskimi imionami – można zrobić to bardzo różnie, albo pozwolimy uczestnikom wybrać swoje imiona, albo mogą je wylosować lub nawet wybrać z leżących propozycji (wtedy warto przygotować ich nieco więcej). Karteczki mogą być przylepne, żeby nakleić je sobie na ubranie, żeby każdy widział. Mogą również być „stojące”, żeby leżały przed każdym graczem, oczywiście tak, żeby każdy mógł ją odczytać.

Świeczki – po jednej dla uczestnika

Opaski na oczy – dla każdego uczestnika. Można ich używać, ale nie trzeba.

Kartki i długopisy – dla każdego uczestnika. Będziemy ich używać w czasie głosowania (jest to jedna z opcji do zrobienia). 

 

Role w grze

Komisarz Cattani – praworządny obywatel, jedna z kluczowych ról w grze. W czasie swojej fazy nocy wskazuje na jednego mieszkańca i dowiaduje się, czy jest on członkiem mafii, czy praworządnym obywatelem (nie dowiaduje się żadnych dodatkowych informacji). 

Komisarzowi Cattani opłaca się ujawnić dopiero po wykryciu chociażby jednego-dwóch członków mafii. Staje się wtedy celem mafii, ale daje ważną informację miastu. A wygrywa frakcja, nie osoba!

Lekarz – może, uchronić przed śmiercią jednego członka Rady Miasta. Oczywiście nie wie, kogo wskazała mafia, dlatego robi to na ślepo. Można dodać zasadę, że tylko raz na grę, lekarz może wskazać siebie, jako osobę do uratowania. (Jest również praworządnym obywatelem).

Radni – zwykli, praworządni członkowie Rady Miasta i obywatele miasteczka Palermo

Mafia – są tutaj dwa warianty. Każdy członek mafii może być równy lub dajemy im role, które przydadzą się w czasie decydowania w nocy, kogo wyeliminować. Mogą to być:

• Ojciec chrzestny – najwyższy rangą w hierarchii, do niego należy ostatnie słowo
• Consigliere – drugi „po Bogu”, jeśli zabraknie ojca chrzestnego, to on podejmuje ostateczną decyzję
• Żołnierz mafii – najniżej w hierarchii, cóż więcej można tutaj powiedzieć 🙂

Grę można oczywiście upraszczać, np. w mafii może nie być takiego podziału.

 

Dodatkowe umiejętności

Poza rolami, można jeszcze wprowadzić dodatkowe umiejętności lub atrybuty do każdej z postaci. Umiejętności mogą być niejawne. Można je losować dodatkowo.

Mleczarz – może jeden raz w ciągu gry skorzystać z przywileju „dodatkowego życia”, jeśli został zabity (przez Mafię lub w głosowaniu).
Terrorysta – jeżeli zostanie zabity (przez kogokolwiek), umiera również osoba siedząca obok niego (np. po prawej stronie), ewentualnie może wybrać, kogo „bierze ze sobą”.
Cudotwórca – może jeden raz w ciągu gry uratować dowolną osobę od śmierci (z wyjątkiem siebie).
Grabarz – może jeden raz w ciągu gry w dzień, ujawnić się i zabić dowolną osobę.
Sędzia – może jeden raz w ciągu gry podczas głosowania skorzystać ze swojego prawa podwójnego głosu (jego głos ma „wagę” dwóch głosów).
Kolejarz – w nocy wybiera jedną osobę, którą wywozi „w podróż”. Osoba „w podróży” w ciągu dnia nie może odzywać się i nie ma prawa głosu. 
Barman – w nocy „upija” wybraną osobę. Jeżeli „upita” osoba jest w Mafii, wówczas zostaje zabita inna osoba niż wskazana przez Mafię (np. z przesunięciem o 2 w kierunku ruchu wskazówek zegara).
Łowca – jeżeli zostanie wybrany w głosowaniu, może zabić dowolnie wybraną osobę. 
Kurtyzana – wie wszystko o wszystkich przez całą grę.
Czarodziej – raz w ciągu gry może zamienić karty (i zarazem role) dwóm dowolnym osobom.
Szantażysta – osoba przez niego wybrana musi bronić ją podczas dyskusji i nie może na nią głosować.
Szalony Sędzia – raz w ciągu gry może zabić w nocy dowolnie wybraną osobę.

Mafia – etapy gry

Gra podzielona jest na etapy. Jednak przed rozpoczęciem rundy następuje podział ról. To tutaj mistrz gry wybiera osoby, które będą pełniły dane funkcje. Można również skorzystać z kart, o których wspomniałem wyżej. Wtedy każdy uczestnik losuje rolę, którą będzie pełnił. Oczywiście uczestnicy nie mogą sobie pokazywać kart – czyli nie mogą zdradzać innym graczom jaka jest ich rola w zabawie w mafię.

Etap I – noc/sen

a) Miasto zasypia – wszyscy uczestnicy zamykają oczy – można również skorzystać z opasek, ale tak, żeby nie robiły zbyt dużego hałasu

b) Budzi się Lekarz – wybiera on, kogo chce obronić przed wyrokiem mafii

 c) budzie się komisarz Cattani – wybiera, kogo chce sprawdzić (poznać jego rolę)

d) budzi się mafia – Mistrz Gry mówi, że teraz budzi się Mafia i tylko członkowie mafii mogą otworzyć oczy. W pierwszej rundzie MG daje im chwilę na zorientowanie się, kto wchodzi w jej skład. Teraz mafia wybiera jedną ofiarę, które ma się nie obudzić następnego dnia. Po jednogłośnym wyborze (poprzez wskazanie ręką lub głową), mistrz gry potwierdza, że zrozumiał i wtedy mafia kładzie się spać. Jeśli mafia ma problem z w wyborem, decyduje ważność w hierarchii, ale z tego elementu można zrezygnować (i mafia musi się po prostu dogadać lub jeśli się nie dogada, to runda przepada).

Możliwa modyfikacja: Członkowie mafii mogą się budzić po kolei (zgodnie z hierarchią ważności), oczywiście z wyjątkiem pierwszej nocy (żeby mogli się poznać. Spowoduje to, że mafia nie będzie mogła ustalić (na migi) kogo chce wyeliminować.

Można również grać bez zamykania oczu. Wtedy każdy dostaje kartkę i długopis, a na niej piszę kogo należy wyeliminować. Oczywiście prawi członkowie Rady zapisują na kartce np. Radny – po to żeby nie zdradzać się i żeby nie komplikować zadania Mistrzowi Gry.

e) Teraz następują działania umiejętności specjalnych. Takich jak grabarza czy kolejarza. Najłatwiej jest, żeby takie osoby zaraz po zaśnięciu Mafii zgłosiły swoją chęć działania – np. poprzez podniesienie ręki. Warto również, żeby Mistrz Gry zapytał, czy ktoś chce skorzystać ze swojej umiejętności.

f) Kończy się noc. Jeśli mafia zdecydowała się kogoś zlikwidować, to przed świtem Mistrz Gry używa pistoletu, żeby to oznajmić i gasi świeczkę danego uczestnika

g) Wszyscy otwierają oczy – kończy się noc.

 

Etap II – dzień

a) Mistrz gry informuje co się wydarzyło w nocy, jeśli są jakieś informacje, których może udzielić. Np. tego, że mafia kogoś wyeliminowała. Podaje również stan liczebny – praworządnych obywateli i członków mafii

b) Tutaj zaczyna się zasadnicza część gry w mafię – rozpoczyna się dyskusja o tym, kto jest w mafii i dlaczego. Jest wiele odmian i możliwości. Zaproponuję tu więc kilka propozycji, które dowolnie można modyfikować.

• uczestnicy mogą wytypować tylko 2-3 osoby do głosowania
• można ograniczyć tę rundę np. tylko do 5 minut – żeby nadać pewnego rytmu

c) Po wybraniu oskarżonych, mają oni możliwość obrony. Każdy dostaje jedną minute na przedstawienie swojego stanowiska

d) Głosowanie – jeśli jedna z oskarżonych osób dostanie co najmniej połowę głosów, to wtedy:

• zostaje wyeliminowana z gry (możemy użyć pistoletu)
• jej świeczka zostaje zgaszona
• pokazuje swoją kartę (pokazując jaką pełniła rolę)

Należy dodać, że każdy członek Rady może głosować tyle razy ilu jest oskarżonych. W ciągu jednego dnia można wyeliminować tylko jedną osobie, dlatego jeśli ktoś odpadnie już w pierwszym głosowaniu, to runda się kończy.

e) Po głosowaniu nastaje noc – powtarzamy cały cykl

Podsumowanie gry

Tak właśnie wygląda gra towarzyska w mafię. Można w nią grać godzinami. Można zmienić zasady gry, można też całkowicie zmienić jej klimat. Zamiast mafii może być cokolwiek innego – partyjne rozgrywki w byłym Związku Radzieckim, postapokaliptyczny bunkier atomowy, w którym kończy się jedzenie, ludzie i wampiry lub cokolwiek innego, co będzie Wam pasowało do obozu, kolonii i obrzędowości.

Pamiętaj, że jest to gra dyskusyjna i chodzi w niej o rozmowę i przekonanie innych, nawet w formie manipulacji lub nawet blefu. Zwróć również uwagę, żeby w czasie gry nie używać argumentów, że ktoś coś słyszał – ktoś się poruszył i wskazał ręką, więc na pewno jest w mafii. W tej grze wcielamy się w pewne role i to jest najważniejsze – żeby grać i udawać kogoś innego.

Znacie jeszcze jakieś możliwości urozmaicenia tej gry? Dajcie nam znać! Podzielcie się też jak długo u Was wykorzystujecie tę grę. Jak się sprawdza?

Możliwości modyfikacji

Jeśli długo już gracie lub ktoś uważa, że to jest za prosta wersja, warto zapoznać się z wersją opisaną tutaj -> http://bit.ly/InnaMafia

Jest to nieco bardziej rozbudowana i skomplikowana wersja. Nie chciałem łączyć tych dwóch wersji, dlatego jeśli masz ochotę, to zobacz sam.