Pokonaj grawitację!

O czym warto pamiętać

Zabawa odbywa się przy wykorzystaniu wyobraźni. Kluczowa jest narracja animatora, który podrzuca kolejne zadania, opisuje świat, utrzymuje klimat zabawy. Animator na początku zabawy wyjaśnia dzieciom cel zabawy, a także nakreśla tło fabularne. Grę można dostosować do własnych potrzeb, ogranicza nas jedynie wyobraźnia. Animator bierze czynny udział w zabawie, jest jej głównym prowodyrem, ośmiela dzieci i pokazuje jak można się zachować.

Cel gry:

Dezaktywacja czarnej dziury i wykonanie ewentualnych zadań pobocznych jak np. zebranie rozrzuconego ekwipunku. Zabawa rozwija wyobraźnię, poruszanie się po przestrzeni, współpracę.

Fabuła:

W jednym kącie pomieszczenia wytworzyła się czarna dziura, która wsysa wszystko co znajduje się w pomieszczeniu, tworząc silną grawitację boczną. Zadaniem dzieci jest dostanie się w wyznaczone przeciwległe miejsce pokoju, po to by zamknąć czarną dziurę przyciskiem. (Możliwość dołożenia dodatkowych zadań, by wydłużyć i utrudnić grę). Dzieci „odgrywają” swoim poruszaniem się silną grawitację, która ich wciąga. Mogą poruszać się np. na leżąco, lub na czworakach chwytając się tego co mają w swoim zasięgu, by tytułowa czarna dziura ich nie wciągnęła. Animator by uatrakcyjnić grę może podsunąć dzieciom szereg pomysłów jak np. odnalezienie specjalnego ekwipunku, uratowanie współtowarzysza, który wpadł do czarnej dziury itp.

Historia początkowa:

Animator wprowadza dzieci w klimat zabawy opowiadając im wymyśloną przez siebie historię, dlaczego znaleźli się tak blisko czarnej dziury! Historia może brzmieć tak jak poniżej. Jest to jedynie przykład. Warto dobrać historię pod dzieci, które uczestniczą w zabawie.

Animator zbiera dzieci by usiadły koło niego, chce przekazać im ważną wiadomość:

„Podczas naszej kosmicznej podróży za bardzo zbliżyliśmy się do czarnej dziury (ewentualne wytłumaczenie czym jest czarna dziura). Zaczęła wciągać nasz statek i nas razem z nim (animator pokazuje gdzie utworzyła się czarna dziura np. pustą ścianę), musimy szybko się z niej wydostać. (Animator pokazuje, gdzie dzieci muszą dotrzeć np. przeciwległą część pokoju). Grawitacja (przyciąganie) jest na tyle silne, że możemy poruszać się jedynie na brzuchu lub plecach. Uważajcie by nie wpaść w czarną dziurę! Gdzieś tutaj są (animator wymienia elementy ekwipunku rozsiane po sali. Mogą być w wyobraźni, lub jako fizyczne przedmioty np. kosmiczne buty), jeśli do nich dotrzemy to będziemy mogli (animator wymienia co daje ekwipunek np. możliwość normalnego chodzenia zamiast pełzania po brzuchu) są jednak już dość stare, nie będą działać cały czas. (Wyjaśnienie ograniczenia ekwipunku np. możecie w butach zrobić 10 kroków) Czas na nas, ratujmy nasz statek!”

Przykładowe zadanie poboczne – Ekwipunek

W pewnym miejscu w pokoju dzieci mogą znaleźć specjalny ekwipunek. Dzięki niemu można by np. na chwilę stać prosto i „normalnie” gdzieś przejść jak np. buty z kolcami. Warto jednak wprowadzić zasadę, że ekwipunku można używać tylko przez pewien czas (np. 10 kroków), ponieważ czarna dziura zużywa energię całego sprzętu.

Przykładowe zadanie poboczne – Ratowanie współtowarzysza

Jedno z dzieci, nie wytrzymało naporu grawitacji i utknęło w czarnej dziurze. Animator nakreśla dzieciom naturę problemu, który muszą rozwiązać. Dzieci łapią się za ręce tworząc wężyka i „łapią” poszkodowanego do siebie, wciągając go znów w przestrzeń kosmiczną. Wszystko odbywa się przy narracji ze strony animatora, który na bieżąco stara się budować klimat gry.

W zabawie ważne jest by zarówno dzieci jak i animator przejawiały inicjatywę. Większość zabawy odbywa się w wyobraźni, dzieci same mogą podsunąć różne pomysły. Bądź elastyczny i reaguj na zachowanie dzieci. Jedyną stałą zasadą jest to, że w pomieszczeniu istnieje silne przyciąganie boczne (czarna dziura), reszta zależy od inwencji własnej.

Przykładowe zachowania nieoczekiwane:

• Jedno z dzieci przejawia znikome zainteresowanie zabawą. Siedzi, w kącie, leży, lub przeszkadza biegając po sali. Zwracamy na nie uwagę poprzez nadanie mu specjalnego zadania np. obserwatora, który znalazł latające buty (dlatego może poruszać się „normalnie”).
• Zabawa dla dzieci jest zbyt trudna, nie wiedzą jak się zachować. Animator fizycznie pokazuje jak należy się poruszać w obecności czarnej dziury (np. czołga się na brzuchu). Ośmiela dzieci by nie wstydziły się niestandardowo zachować.

Podsumowanie

Całe piękno tej zabawy polega na wspólnym tworzeniu jej razem z dziećmi, a także angażowaniu ich do wymyślania własnych historii, które mogłyby się im przytrafić. Jeśli będziesz trzymał się głównej zasady bocznego przyciągania, żaden pomysł ani rozwiązanie nie jest głupie jeśli podchwycą je dzieci 🙂