Możemy podzielić naszą grupę na mniejsze zespoły. Uczestnicy stają w kręgu, każdemu dajemy jedną zapałkę. Dodatkowo pudełko z zapałkami leży w środku kręgu. Jedna osoba nie ma zapałki.
Na sygnał prowadzącego osoba bez zapałki bierze jedną z pudełka i odpala. Jej zadaniem jest podanie płomienia dalej według wskazówek zegara. Natomiast żeby zabawa nie była za prosta – płomień musi przewędrować dwukrotnie w kręgu.
Jeśli komuś zapałka zgaśnie bądź się wypali może on wziąć nową z pudełka.
Ta gra może być zarówno wykorzystana jako współzawodnictwo – wtedy liczyć będzie się czas, jak i do budowania nastroju, czy skupienia uczestników.
Sprawdź również tę zabawę
Uczestnicy siadają w kręgu. Pierwsza osoba mówi zdane, bądź kilka wyrazów. Kolej...
Dzieci siedzą na podłodze jeden za drugim plecami do siebie (wszystkie patrzą na...
Inna wersja wędrującego ognika, tzw. Iskierka (dla dzieciaków młodszych, żeby się nie poparzyły): wszyscy stają w kręgu i łapią się za ręce, prowadzący wypowiada słowa „Iskierkę przyjaźni wypuszczam w krąg, niech powróci do mych rąk” (może to być inny tekst,rymowanka, piosenka na powitanie lub pożegnanie). Następnie lekko ściska rękę osoby obok, osoba ta czując uścisk podaje go dalej ściskając rękę kolejnej osoby, i tak w kółko, aż uścisk powróci do prowadzącego. Podczas przekazywania iskierki powinna panować cisza. Jest to fajny rytuał na pożegnanie, wtedy po dotarciu iskierki do prowadzącego ten mówi np. „Dobranoc”, „Do widzenia” i jest to sygnał do… Czytaj więcej »